BOUDENS R., Newman en de Pauselijke Onfeilbaarheid.
Ons Geestelijk Leven LXI (1984) 299–305.
ZENO, Moderne Ontwikkelingen in de Geloofsleer Aanwinsten of Ontaarding?
(Naar Newman) Katholieke Stemmen XII (1983/5) 223 – 232.
WALGRAVE J. H., Geweten, Wereld en Kerk bij J.H. Newman en Leo Tolstoi.
Collationes XII (1982/2) 156 – 168.
FLANAGAN Ph., Newman, een Gids voor Onze Tijd.
Positief 110 (1981) 3, 67 – 76.
KER I. Newman’s Visie op de Verhouding van Leergezag en Theologie.
Tijdschrift voor Theologie XXI (1981) 2, 132 – 146.
WALGRAVE J., De fundamentele spanningen in de geschiedenis van de Kerk: bedenkingen bij de inleiding op de “via media” van J.H. Newman.
Communio (Nederlandse editie), 4 (1979) 411-424.
DE JONG S., Newman de opvoedkundige: pionier van de personalistische pedagogiek
Opvoedkundige brochurenreeks 214, Zwijsen, Tilburg 1963, 96 p.
WALGRAVE J., Critische studie: Newman en de idee der doctrinele ontwikkeling.
Tijdschrift voor Philosophie, 20 (1958) 3, 510-519.
WALGRAVE J., Critische studie. Newman’s leer over het geweten.
beschouwingen bij twee recente publicaties. Tijdschrift voor Philosophie, 18 (1956) 1, 107-120.